Skip to main content

Στρούμπος το χωριό με τα 12 σπίτια και τους 13 φούρνους

Από την Λαγκάδα παίρνουμε το μονοπάτι από την Λόζα και κατηφορίζουμε προς το φαράγγι. Ακριβώς απέναντί μας αντικρίζουμε το χωριό Στρούμπο. Το χωριό είναι ερημωμένο από μόνιμους κατοίκους αλλά τα τελευταία χρόνια η αγορά κάποιων σπιτιών από ξένους και οι πολύ καλές αναπαλαιώσεις που έχουν κάνει κρατώντας ευτυχώς την γραφικότητα και παράδοση της αρχιτεκτονικής του τόπου του έδωσαν ξανά την λάμψη που του αξίζει.

Ο μικρός οικισμός βρίσκεται σε πολύ όμορφη τοποθεσία με απίστευτη θέα. Σκαρφαλωμένος σε έναν βράχο πάνω από το φαράγγι, που αν και καλοκαίρι είναι καταπράσινο έχει την απόλυτη εποπτεία του γυαλού, της Νικουριάς και της θάλασσας. Ως γνωστόν οι παλαιοί ήξεραν που να χτίσουν τα σπίτια τους… Όπως μπαίνουμε στο χωριό δεξιά είναι τα σπίτια. Κάποια από αυτά, όπως προείπα, είναι ασπρισμένα και με φροντισμένες τις αυλές τους. Αριστερά στενό μονοπάτι με οδηγεί στο μικρό εκκλησάκι του Άγιου Νικήτα. Στο προαύλιο υπάρχει μεγάλο πεύκο που αφήνει την σκιά του για δροσιά στους περιηγητές ή σε αυτούς που πάνε να το φροντίσουν. Μικρό οστεοφυλάκιο υπάρχει στην είσοδό του κάτι που δεν έχω συναντήσει ξανά σε κυκλαδίτικο νησί.

Αν περάσεις μέσα από το χωριό και ανηφορίζοντας στο μονοπάτι συναντάς το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας, την ρεματιά του Δρύ όπου υπάρχει πηγή με νερό. Στο σημείο αυτό λειτουργούσε μέχρι πρότινος το παλιό υδραγωγείο της Λαγκάδας. Συνεχίζοντας συναντάμε το ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα και λίγο μετά φτάνεις στην Παναγία την Επανωχωριανή η οποία βρίσκεται σε θέση επιφανούς ιερού των ιστορικών χρόνων. Το μονοπάτι αυτό καταλήγει στο χωριό Θολάρια και εν συνεχεία στον γυαλό. Ελπίζω να αξιωθώ να το περπατήσω στην επόμενη επίσκεψή μου στο νησί.

Παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού, από τον Στρούμπο αποφασίζω να ακολουθήσω το μονοπάτι που πάει παράλληλα με το φαράγγι του Αρακλού με το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία σκαρφαλωμένο στην κορυφή απότομου βράχου. Στην αυλή του υπάρχει αρχαίο θυσιαστήριο των ιστορικών χρόνων ενώ η θέση της εκκλησίας είναι πρωτοκυκλαδική. Το μονοπάτι με βγάζει στην Κάτω Γειτονιά της Λαγκάδας. Κάθομαι στο γραφικό καφενείο να πιω κάτι δροσιστικό και σκέφτομαι την ιστορία του Στρούμπου. Πιάνω συζήτηση με τους ντόπιους για να μάθω περισσότερα για το χωριό. Η εμφάνιση νεράιδων έγινε η αιτία να το ονομάζουν και νεραϊδοχώρι, αλλά και να φύγουν πολλοί κάτοικοι από εκεί. Το χωριό είχε τα παλιά χρόνια 12 σπίτια και 13 φούρνους. Την εποχή εκείνη το κάθε σπίτι είχε τον δικό του φούρνου που έψηνε το ψωμί και το φαγητό του. Ο 13ος είχε γίνει για να υπάρχει σε περίπτωση ανάγκης!!. Από τότε έχει μείνει σαν «Ο Στρούμπος με τα 12 σπίτια και τους 13 φούρνους».